Weer een column in de reeks #indeklasvanbas beschikbaar in de Heldenbibliotheek!

Stil

De klas ontploft. Ik zie vreugdesprongen, hoor zuchten van verlichting en gebalde vuisten gaan de lucht in. Er worden appjes verstuurd.

Ik zie Marian stralen. Ze leert hard voor de toetsen. Bij de eerste twee toetsen van dit jaar was het resultaat er niet naar. De afgelopen weken is ze voorin gaan zitten. Het resultaat is er. Ze heeft een 8,5. Ik ben plaatsvervangend trots.

‘Over een kwartier gaan we verder met de les,’ roep ik.

Ze weten niet dat na de pauze Jarde komt vertellen over zijn werk in de psychiatrie. Jarde wilde een keer meekijken in het onderwijs. Ik vroeg hem of hij, in plaats van meekijken, zelf iets wilde vertellen aan mijn leerlingen. Hoe is het om te werken in de psychiatrie? Wat vraagt het van je als zorgverlener? Wat doet het met je als mens? Jarde nam mijn aanbod met plezier aan.

‘Laptops en telefoons weg. We hebben namelijk een gast.’

Ik vertel over Jarde en zijn werk. Ik zie grote ogen en vragende blikken. Hij steekt van wal. Ik kan een speld horen vallen. Zijn verhaal gaat over een jonge vrouw die bij hem op de afdeling verblijft. Hij vertelt vooral over wat het werken met deze vrouw met hem zelf doet. Nog steeds muisstil. Juist zijn twijfels bij het begeleiden van deze vrouw maakt diepe indruk op mijn leerlingen. Twintig paar ogen zijn alleen maar op Jarde gericht.
Ik knijp even in mijn arm. Ik schrik bijna van de stilte die 20 leerlingen kunnen veroorzaken. Jarde heeft de smaak te pakken en ik besef wat een aanwinst hij zou zijn voor het onderwijs.

‘Hoe voel jij je na een dag werken?’ vraagt Samantha aan Jarde.

Hij geeft antwoord.

‘Soms neem ik gebeurtenissen mee naar huis. Terugval van cliënten, een woordenwisseling of iemand die zichzelf wil beschadigen. Het raakt mij. Gelukkig kan ik er met collega’s over praten, stoer doen heeft geen zin. Sporten helpt mij ook.’

Ik zie handen omhoog gaan. De volgende vraag komt op Jarde af. Ik besef dat zijn verhaal mijn leerlingen raakt en ik ben voor de tweede keer plaatsvervangend trots. Nu op de hele klas en Jarde. Als ik niet had ingegrepen hadden wij waarschijnlijk nu nog in het lokaal gezeten. Helaas, ik mag naar de volgende les en zij ook.