Elke vrijdag neemt Bas Schepers, oprichter van Heldenbureau, jullie mee in een gebeurtenis die hem deze week is overkomen. Welk verhaal is blijven hangen in zijn dagelijks leven als verhalenmaker?

Aflevering 40: Dinsdagavond schrijfavond.

“Hoe ben jij eigenlijk met schrijven begonnen?”
Ik sta voor een groep van twaalf leerkrachten uit het basisonderwijs. Zij gaan, onder mijn begeleiding, verhalen over hun leerlingen aan papier toevertrouwen. De leerlingen zijn de helden/heldinnen en zij de mentor in het verhaal.

Met de verhalen wil ik dat ze ontdekken welke kwaliteiten ze allemaal inzetten om hun jonge helden te helpen.

De vraag komt van een leerkracht, nadat ik mij heb voorgesteld. Het flauwe antwoord is natuurlijk; op de basisschool. Dat zeg ik niet. De groep is stil.

Gelijk komt de herinnering aan de dinsdagavonden, nu ongeveer tien jaar, geleden naar boven. Ik begin te vertellen.

“Ik zat niet goed in mijn vel. Ik werkte veel, was erg onrustig en moe. Ik verbruikte meer energie dan dat ik opwekte. De batterij werd leger en leger. Ik klaagde hierover tegen mijn vrouw. Zij was resoluut. Ga iets doen wat je plezier en energie geeft. Ik weet dat je schrijven leuk vindt. Ik zag in de krant een advertentie. Er begint een cursus schrijven hier bij Gigant. Tien dinsdagavonden. Dat is iets voor jou.

Ik verklaarde haar voor gek en keek haar met grote ogen aan. Ik zag in haar blik dat er geen discussie mogelijk was. Een week later liep ik, vol vooroordelen, naar Gigant.

Eenmaal binnen ging het snel en twee uur later liep ik, met een grote glimlach en een gevoel in mijn lichaam dat ik lang niet had ervaren, naar huis. Vanaf dat moment was de dinsdagavond mijn schrijfavond. Het moment dat ik mijn batterij weer kon opladen.

Ik vertel de groep voor mij dat ik niet meer zonder schrijven kan. Het geeft mij rust, ik kan mijn gedachten ordenen en ik kom op nieuwe ideeën en oplossingen terwijl ik schrijf. Dat ik nu tien jaar later zelf workshops schrijven geef en voor jullie sta heb ik te danken aan de vastberaden blik van mijn vrouw.