De Verhalenpoli – online –
Jeroen-Martijn Plette werkt als specialistisch verpleegkundige oncologie/ psychosociaal therapeut. Iedere werkdag begeleidt hij mensen die te maken hebben met de diagnose kanker. Zijn luisterend oor, bevlogenheid en rust geven veel mensen een vertrouwd gevoel. Verlies, rouw, woede, angst en berusting zijn thema’s waar hij met mensen in zijn spreekkamer over praat.
In De Verhalenpoli – online – neemt Jeroen-Martijn jullie maandelijks mee in zijn ontmoetingen in de spreekkamer. Zijn columns zijn gevat, grappig, ontroerend, verrassend en leerzaam. Deze keer aflevering vijf van ‘Ontmoetingen in de spreekkamer’.
Aflevering 5: Annet
Mijn adem stokt en ik voel hoe Annet mijn hand pakt. Het nieuws is slechter dan ooit. De uitzaaiingen nemen toe en de behandelingen raken op. En dan hebben we het nog niet eens over het verlies van kwaliteit van leven door alle bijwerkingen. Ik voel even niks. Ik weet uit mijn opleiding dat dit een reactie is die vaker voorkomt na slecht nieuws. Na die ene zin komt er geen enkele informatie binnen en is het leeg in je hoofd en hart. Ik ben verdwaald in een hele slechte film die helaas realiteit is.
Tegenover mij en Annet zit dus de oncoloog waar ik al jaren mee samen werk. Nu is het anders. Tijdens de laatste afspraak van de dag ontmoet ik haar niet als collega, maar als behandelaar van mijn dierbare vriendin Annet. Ik sta haar bij tijdens deze gesprekken. Onze bijzondere vriendschap beschrijven we als een liefdesrelatie zonder spetterende seks.
Voor de tweede keer in mijn leven zit ik aan de andere kant van het bureau van de oncoloog. In 2001 overleed mijn vader aan de gevolgen van longkanker en nu zit ik er samen met Annet. Een ontmoeting in de spreekkamer, maar dan zo anders dan in mijn rol als oncologieverpleegkundige.
De afgelopen jaren hadden Annet en ik veel slecht nieuwsgesprekken. De terugkomst van de kanker met uitzaaiingen in botten, later gevolgd door uitzaaiingen in longen en nog later in de lever. Steeds met nog mogelijkheden van een behandeling. Lang bleef de kwaliteit van Annets leven redelijk goed, maar de laatste maanden gaat het moeizaam. Vermoeidheid en misselijkheid gaan haar leven steeds meer bepalen..
Er volgden hartverscheurende keuzes in relatie tot haar moederschap, werk en hobby’s. Een wereld die praktisch steeds kleiner aan het worden is.
De oncoloog is stil en ik kijk Annet aan. Achter haar tranen zie ik iets wat ik niet eerder heb gezien; berusting, overgave aan de naderende dood en een ongelofelijke helderheid in haar blik.
Al lang geleden spraken we af om elke uitslag te ‘vieren’ met cappuccino en taart. Ook deze keer zitten we – voor ons doen verrassend stil – in het restaurant bij het ziekenhuis. Langzaam daalt het nieuws in. Op dat moment realiseer ik het mij. Ik ga over een tijd heimwee krijgen naar deze momenten. Naar deze kleurrijke en levenslustige vriendin. Vriendschap waarin we zo dicht bij elkaar konden komen. Kortom; naar Annet. Het raakt me als een mokerslag en tegelijkertijd wil ik elke seconde absorberen en voelen.
“Tijd om de uitvaart te regelen”, zegt Annet.
En we googelen op uitvaartondernemers in de buurt. Eén springt eruit vanwege haar tekst, de naam van haar bedrijf en het rode leren jasje op de foto. Dat rode leren jasje zal zij een aantal maanden later dragen als we definitief afscheid nemen.
Ω
Wil je reageren op zijn columns of heb je zelf een verhaal dat je wilt delen n.a.v. van ‘Ontmoetingen in de spreekkamer’? Mail naar info@heldenbureau.nl
De Verhalenpoli is een initiatief van Wilfred van der Maas en Het Heldenbureau. Zij willen verhalen in de zorg een podium geven en de kracht van verhalen laten ervaren. Dit doen zij door online verhalen te publiceren, podcasts te maken en werkplaatsen te organiseren.