In de columnreeks ‘Len in de Trein’ neemt Len Harmsen, stagiair bij Heldenbureau, jullie mee in zijn treinleven. Iedere maand schrijft hij over wat hem opvalt tijdens de treinreizen van en naar Apeldoorn. Gekke dialogen, telefoongesprekken, ruzies.
Aflevering 6: Dan maar betalen 
Er zijn maar een paar momenten per jaar dat ik me actief bezighoud met politiek. Vaak omdat mijn kantoorgenoten dan het politieke nieuws bespreken. Vandaag raakte ik op een andere manier betrokken bij de politiek. In de trein was het drukker. Veel drukker. Waarom?
Rijkswaterstaat had afgeraden om de auto te nemen vandaag. De boeren gaan de weg op en zorgen voor lange files. Ons stikstofprobleem moet worden opgelost. Boerenbedrijven gaan verdwijnen. Daar zijn ze het niet helemaal mee eens.
Het plan, wat in 2015 door Nederland werd bedacht, heeft niet geholpen en daarom moeten onze boeren nu op de blaren zitten. Ondertussen vloog Lufthansa tussen de 18.000 en 100.000 lege vluchten om hun vliegveld ‘slots’ te behouden. Een slot is de periode waarin een vliegtuig mag stijgen of landen op een specifieke luchthaven. Ook draaien sinds deze week de kolencentrales weer op volle toeren na een startschot van Rob Jetten. Maar blijkbaar zit daar niet het probleem.
Terug naar de trein. De vrouw, die tegenover mij plaatsnam, had kleding van de NS aan. Ik vroeg haar ietwat cynisch: “Mag dit wel? Met de concurrent reizen?”
Waarop ze tot mijn verbazing reageerde: “Het mag wel, maar het kost me meer dan met de auto gaan. Ik moet naar Utrecht namelijk.”
Je zou toch denken dat de NS het gebruik van de trein stimuleert bij haar medewerkers. Duurzaamheid voor een stukje concurrentie toch?
Wat bleek; ze had een goede kilometervergoeding voor haar auto, maar had toch besloten om met de trein te gaan. Dit door het advies van onze Rijksoverheid. Ze had een kaart die enkel het reizen voor haar eigen maatschappij dekte. Het stuk wat ze nu ging reizen was dus op eigen kosten. Ik vond het vreemd, maar besloot niet verder te vragen.
Op Apeldoorn aangekomen stond ze snel op en stapte uit. Ik zag haar nog net overstappen en in een trein stappen van de maatschappij waar zij voor werkt. Ik vroeg mij vroeg af of ze nou fijner reisde, wetende dat ze dat deel van haar reis van haar werk kreeg.
Ik denk dat Rob Jetten toch een keer met de NS om tafel moet. Alle beetjes helpen nu de kolen weer flink verbrand worden.