Hoe zorg van voetbal kan leren?

Deze week in de Verhalenpoli – online-  een column van Bas Schepers uit 2018 over 3 dingen die hem aan het hart gaan; voetbal, zorg en bureaucratie. Nog steeds kan hij zich druk maken over voetbal, de zorg in Nederland en de bureaucratie die een ongezonde vorm aanneemt in ons zorgstelsel. Lees zijn mening en welke oplossing hij in 2018 al had bedacht!

Ω

Steengoede zorg  (2018)

Hoe zorg van voetbal kan leren.

Steengoede zorg?

Ik ga het uitleggen. Vorige week keek ik naar een tv-documentaire over John Steen Olsen. Wie? John Steen Olsen. Hij zoekt voor de voetbalclub Ajax naar grote talenten in Zweden, Denemarken en Noorwegen. Op zijn visitekaartje staat scout.

Hij is o.a. de ontdekker van de voetbalvedette Zlatan Ibrahimovic. Hoe hij dit doet? Door heel veel sportparken te bezoeken en wedstrijden te bekijken met zijn getrainde oog met altijd een kladblok met pen in de hand.

Meer niet?

Nee, meer niet. Alhoewel. Hij krijgt vertrouwen van Ajax. Als John Steen Olsen zegt dat Ajax een talent moet contracteren, dan is er geen twijfel. Dan wordt de handtekening gezet. Geen eindeloze rapporten, bestuurders die plasjes moeten doen en spreadsheets vol data over het voetbaltalent. Alleen zo blijft Ajax de veel rijkere clubs uit Engeland en Spanje voor. Vertrouwen zorgt voor de gevraagde snelheid in handelen.

Maar wat heeft dit te maken met steengoede zorg?

In dezelfde week dat ik de documentaire over John Steen Olsen zag, las ik een artikel in Trouw over Suzan. Het ging over haar hopeloze zoektocht in het doolhof van loketten bij CIZ en zorgkantoren. Voor haar vader zocht ze alleen maar de juiste 24-uurs zorg. Ze had hem al eens bloedend op de grond aangetroffen. Om in de metafoor van voetbal te blijven; Suzan wist niet eens op welk sportpark ze moest zijn om de wedstrijd tegen het CIZ te spelen.

Niks vertrouwen op een scherpe en eerlijke blik van een ervaringsdeskundige dochter. Papieren, procedurele miskleunen, het verplicht gebruiken van een digitaal invulformulier zorgen in ieder geval voor werkverschaffing. Maar steengoede zorg voor de vader van Suzan levert het niet op. 24-uurs zorg is alleen voor stervende mensen is de betonnen spelregel. Ik ben benieuwd of de kosten voor deze kafkaiaanse toestanden niet veel groter zijn dan direct de goede zorg inzetten voor de vader van Suzan.

Waar ik voor pleit? Ga werken met scouts in de zorg. Er zijn genoeg John Steen Olsens, ook in de zorg. Geef ze vertrouwen, een pen en papier en laat ze op pad gaan. Wedden dat zij zonder de bureaucratische wirwar, die wij hebben opgetuigd in Nederland, de juiste zorg op de juiste plek kunnen vinden. Net als John Steen de talentvolle voetballers van de velden plukt.

Tuurlijk maken ook zij, de scouts van de zorg, fouten, maar dat hoort bij het leven. Reken maar dat een verkeerde keuze het meest zeer doet bij de scout zelf. Ook in zorg.

Als ze zelfs in de keiharde wereld van het profvoetbal vertrouwen geven aan deskundige mensen, dan moeten we in de zorg toch ook een eerste stapje kunnen zetten? Wedden dat steengoede zorg dichterbij is dan we denken!