Een nieuwe week, een nieuw verhaal!

In de reeks ‘De Verhalenpoli’ – online – deze keer weer een verhaal van Wilfred van der Maas.

Ω

Riet

Als ik de kamer in kom lopen, zie ik haar. Ze heeft een arm op de rolstoel en een arm om de schouders van haar man. Samen kijken ze naar een foto van hun kleinkinderen. Zou hij ze herkennen? Een vraag die Riet zichzelf vaak stelt. Haar man heeft dementie. Communiceren met hem is bijna niet meer mogelijk.

Riet draagt 24 uur per dag en 7 dagen per week de zorg voor haar man. Ze is met recht een mantelzorger.

Het begon een aantal jaren terug. Haar man werd trager, was soms gedesoriënteerd en stelde vaak dezelfde vragen. Hij werd passief. Ze gingen toch maar eens naar de huisarts. Na intensief onderzoek in het ziekenhuis werd helaas veel duidelijk. Een harde boodschap en hoe moest het nu verder?

We zijn nu een paar jaar verder. Het verliezen van haar man gaat langzaam. De slaapkamer met hun gezamenlijke bed is ingeruild voor een eenpersoonsbed in de woonkamer. Opstaan uit de rolstoel lukt hem alleen met veel hulp. Thuiszorg is nodig om Riet te helpen bij de persoonlijke verzorging van haar man. Een gesprek voeren met elkaar lukt niet meer. Hij kan soms nog net een antwoord geven op een vraag. Het is zwaar voor Riet, fysiek en emotioneel.

Toch…. er zijn ook mooie momenten. Riet koestert de momenten dat ze nog samen is met haar man. Dagelijks doen ze boodschappen en kiezen ze eten uit voor die dag. Ook was er laatst de ontdekking dat haar man spreekwoorden aanvult, hoe wonderlijk.
Een spreekwoordenboek ligt op tafel en geeft invulling aan kleine momenten van geluk.

Het zwaarder worden van de zorg hangt als een donkere wolk boven het huis van Riet en haar man. Wat als het écht niet meer gaat? Of als Riet het lichamelijk niet meer volhoud? Haar omgeving heeft Riet vaak gezegd dat ze verstandig moet zijn en voor zichzelf moet kiezen.

Als je goed luistert naar Riet, soms even stil bent, dan merk je dat de momenten van samen zijn voor Riet ongelooflijk kostbaar zijn. Ze koestert ze, ze maken haar dagelijks eventjes blij en ze houden haar op de been. Samen zijn en blijven. Koste wat kost?

Bewonderenswaardig hoe Riet de zorg van haar man draagt, om stil van te worden.