Productiehuis voor jouw verhalen in de zorg en het onderwijs!

Podcasts - Workshops - Verhalen - Boeken - Educatieve content

De Verhalenpoli – online – ‘De aansteker’

De Aansteker

Het is weer tijd voor een verhalende casus in De Verhalenpoli – online – . Dit keer over Ria. Zij zit met een dilemma. Kan jij haar helpen? Lees het verhaal ‘De aansteker’ en bedenk hoe jij het aan zou pakken.

De Aansteker

Ria heeft trek in koffie. Ze loopt naar de keuken, neemt een mok uit het keukenkastje, pakt de thermoskan van het aanrecht en schenkt een kop koffie in. Als ze haar eerste slok neemt hoort ze Els, haar collega, op de gang met de nieuwe stagiaire praten.
‘Meneer de Vries krijgt één sigaret per uur. Wij geven hem dan een vuurtje. Anders blijven we aan de gang. Hij wil veel vaker roken.’
‘Wat vindt zijn vrouw ervan?’, vraagt de stagiaire.
‘Zijn vrouw is het er niet mee eens, maar ja……..’

Els en de stagiaire lopen verder. Ria kan het vervolg van hun gesprek niet meer volgen, maar de rest van de dag blijft het in haar hoofd spoken. Ze vindt het lastig. In de werkoverleggen hebben ze er ook al vaker over gesproken, maar daar kwamen ze niet tot een afspraak waar iedereen achter stond. Ze hebben zelfs de Specialist Ouderengeneeskunde en de psycholoog om advies gevraagd. We zouden er als team toch zelf uit moeten kunnen komen?, vraagt Els zich af.

Meneer de Vries is een vrolijke man die graag een sigaartje of sigaretje rookt. Het liefst de hele dag. Volgens zijn vrouw is dit, na meerdere herseninfarcten, één van de weinige dingen waar hij nog plezier aan beleeft. Zij vindt dat hij moet kunnen roken als hij dit wil. Hij is er niemand mee tot last.
Ria en haar collega’s zien echter regelmatig brandplekken in zijn kleren. Ook voelen zij zich verantwoordelijk voor de gezondheid van meneer en de veiligheid van andere bewoners.

Een tijd geleden is er daarom, door collega’s die nu niet meer op de afdeling werken, besloten om hem geen eigen aansteker te geven. Hij kan nu elk uur een sigaretje of sigaartje én een aansteker vragen aan de medewerkers, maar krijgt geen eigen aansteker.

Ria weet dat dit frustratie oplevert. Bij meneer de Vries, maar ook bij haar en haar collega’s. Meneer vraagt continu om een sigaret of sigaartje. Soms zou Ria willen dat meneer toch een eigen aansteker heeft. Is dat veilig en wat vinden haar collega’s daarvan?

Ria en haar collega’s vinden het moeilijk om de balans te vinden tussen de veiligheid van de afdeling en de kwaliteit van leven voor meneer de Vries. En wie is daarvoor verantwoordelijk? Zijn zij dat? Of is het de Specialist Ouderengeneeskunde? Misschien wel de nieuwe leidinggevende? Maar ze moeten dit toch zelf kunnen oplossen? Al deze vragen schieten door het hoofd van Ria.

Mevrouw de Vries heeft vorige week, bij een collega van Ria, aangegeven dat ze het wil hebben over de afspraak dat meneer geen eigen aansteker heeft. Ze is het er niet mee eens en kan in zijn dossier niet terug lezen wat de reden van het besluit is geweest. Ze wil dat haar man kan genieten van een sigaret of sigaartje, wanneer hij dat zelf wil. Ze staat op een afspraak met Ria.

Ria is namelijk contactverzorgende van meneer. Ze vindt het lastig om het gesprek met mevrouw de Vries aan te gaan. Ze kan haar soms wel begrijpen. Hoe gaat ze dit aanpakken? Eerst mevrouw de Vries bellen of toch niet?

Het ene moment zegt een stemmetje in haar hoofd dat ze haar nieuwe leidinggevende of psycholoog om hulp moet vragen bij deze situatie. Een andere moment zegt een stem dat zij en haar collega’s toch prima in staat zijn om hier een goede oplossing voor alle betrokken in te vinden. Toch?

Gerelateerde berichten

×